Vandaag ben ik met een bus door een van 's werelds grootste nationale parken gereden;

Het Fiordland National Park.

Om 11.00 uur vertrekt de boot voor een cruise door de 16 kilometer lange Milford Sound. De tocht duurt bijna twee uur en gaat tot aan de Tasmanzee. In de haven hebben we al een mooi uitzicht op de 1.692 meter hoge Mitre Peak, de hoogste berg ter wereld die direct uit zee oprijst. We zien ook direct een paar zeehonden die spelen met een gevangen vis.

Het hele Fiordengebied is erg beschermd en met de auto kom je niet ver. Om meer te zien of om verder het gebied binnen te komen moet je dit doen met behulp van boot, kayak of met Milford Track. Vanaf het water was het allemaal nog mooier en hoewel het zonnetje weg was, maakte dit het landschap nog mysterieuzer en meer Lord of the Rings-achtig.

Op de informatieborden zien we dat we ons nu in het Fiordland National Park bevinden. Dit park is het grootste nationale park in Nieuw Zeeland en staat - hoe kan het ook anders - op de World Heritage list. Grote delen van het park zijn ontoegankelijk, maar het fjord Milford Sound is redelijk eenvoudig te bereiken. Tenminste, als het weer meewerkt. Het Fiordland National Park behoort namelijk tot de meest regenrijke gebieden in de wereld. In Milford Sound regent het zo'n 200 dagen per jaar en in de winter valt deze regen in de vorm van sneeuw. Per jaar komt er gemiddeld 7.000 mm regen naar beneden!

De Milford Sound is miljoenen jaren geleden uitgesleten door een gletsjer en is nu gevuld met zeewater. De fjord is 330 meter diep en dit maakt het zelfs voor luxe cruiseschepen mogelijk om Milford Sound binnen te varen.

We varen langs recht uit zee omhoog rijzende bergwanden en de mist geeft het geheel een geheimzinnig sfeertje. Overal vallen kleine watervalletjes naar beneden, maar we varen ook vlak langs de indrukwekkende Bowen Falls die vanaf 160 meter hoogte naar beneden vallen. De boot vaart zo dicht langs de waterval dat we op het bovendek behoorlijk nat worden en als we het smalste punt in het fjord passeren, waait het zo hard dat we bijna van het dek worden geblazen. Als we naar de haven terug varen, krijgen we gezelschap van enkele dolfijnen. Onze dag kan niet meer stuk!

De volgende dag vlieg ik naar Rotorua.

Voor het thuisfront: mijn vlucht gaat om 28 februari , 08:50 uur lokale tijd. Dan vlieg ik naar Rotorua.

Groeten Edwin